Waterweg-Noord

Diversiteit in eigen tuin.

Als ik uit het raam op de eerste verdieping hang en neerkijk op mijn tuin, ben ik zo trots! In het blok van 4 is ons huis een van de middelste. Twee tuinen links, een recht. 

Waarom overvalt mij telkens toch dat trotse gevoel? Mijn tuin knalt eruit! Een ontploffing van groen, tussen tuinen van steen. Onze prachtige Esdoorn, Vijg en Callicarpa Bodinieri domineren de tuin, omringt door hortensias, pioenrozen, maagdenpalm en nog veel meer. Wijnbes, kruisbessen, frambozen vleien zich tegen de schuttingen en schenken ons dagelijks kleine zoete cadeautjes. Elke dag is weer een verassing waar zich iets aanbiedt. Aangevuld met hangbaskets en potten met allerlei stekken maken we het af met 3 heerlijke zithoeken. Een verroest frans stelletje gered van het grofvuil, een loungehoek om te chillen en een zithoek waar we sinds kort ook lekker buiten kunnen eten. Dus JA ik ben elke dag weer zo trots op en blij met onze tuin. Hier in de mond is het "mijn tuin", maar is manlief er ook heel gelukkig mee. De kinderen iets minder, want onze tuin is niet groot en mist de ruimte voor een mega zwembad net als "alle andere kinderen".  Voor die paar dagen in het jaar dat zij dan even willen afkoelen zet ik wel een poedelbadje neer.

Terug naar de biodiversiteit. Ik neem jullie even mee naar mijn mooie vijgenboom. Ooit gekregen als stekje van een Marokkaanse kennis uit Amsterdam. Hoog opgekweekt, vol in de kruin en prachtige schaduwplek om onder te zitten of te schuilen tijdens een zomerregen. Grote gevingerde bladeren en dit jaar voor het eerst echt vijgen ( vorig jaar voor het eerst 3 stuks)! Maar wat wil, sinds vorig jaar verschijnen daar op de bladeren webben en vindt er kaalvraat plaats. Waar ik dacht dat het spint was, ben ik er nu achter wat het is: Vijgenskeletteermot! Onder het web leeft het rupsje beschermd tot het kan verpoppen en uit kan vliegen als een vlinder. Ben ik blij met dit beestje? Zeker niet! Het maakt de bladeren erg lelijk. En al zegt het internet dat het geen schade geeft aan boom en vruchten, snap ik niet waarom ik er nu opeens last van moet hebben. Zelfs mijn vijgenstekken in pot worden aangevreten. Deze kan ik nog met een borstel afdoen. En daar zit ik dan een middag in mijn tuin te genieten van het mooie weer, als ik mij verwonder over de drukte in mijn tuin. Een orkest van gekwetter, een dialoog tussen jongen en ouders. Nee het zijn niet mijn buren, maar koolmezen! De jongen schreeuwen moord en brand dat ze uithongeren, de ouders vliegen als wilden rond op zoek naar voesdel om deze honger te stillen. En wat is nou het geval? De ouders doen zich met weinig moeite tegoed aan al die lekkere rupsen die zich veilig wanen onder een dun webje aan de bovenkant van de vijgenbladeren! Waar ik eerst niet echt positief kon zijn over deze rupsen, lost moeder natuur het probleem wel weer op! Vijgen-rupsen-vogels! Divers niet? En zo kan ik anders kijken naar 'plaagdieren'. Waar de slakken mijn uienbollen kaalvreten zijn zij een heerlijk hapje voor mijn egels. Waar de zwarte luizen mijn citroenboompje domineren, worden zij gevolgd door mieren en lieveheersbeestjes. En niet te vergeten mijn insectenhotel, die dit jaar al 2 spechten voedt. Waar ik kan heb ik besloten de natuur haar gang te laten gaan en probeer ik minder in te grijpen. Wil niet zeggen dat dit nu een vrijbrief is voor niewe plagen moeder natuur!

Trots op mijn diversiteit in onze tuin. Die diversiteit creĆ«er jezelf. Hoe ik dat doe? Ik zorg voor voldoende groen in de tuin. Ik hou me niet aan een plan. Wat ik vind en adopteer krijgt een plekje en laat ik zn gang gaan.Ik heb afwisselend groen, bloemen, vruchten en kruiden. Ik zorg voor nest en broedplekken( egelhotel, vogelhuisjes, insectenhotel) en drinkplekken. Schaaltje water voor de egels, schaal met water (met een steen in het midden) in de vijgenboom voor de vogels, wespen, bijen en hommels. Ik laat mijn tuin bepalen welke kant we opgaan met een tikje symetrie. 

Ik hoop dat ik nog heel lang van mag genieten van onze tuin en ben benieuwd welk nieuw beestje binnenkort komt buurten.

Wil je ook even meegenieten van mijn spechten? Klik dan hier op het filmpje.

Vriendelijke groeten,

Jojanneke Walters (webmaster)

(Rups van de vijgenskeletteermot (foto: Ruben Meert))

(Vijgenskeletteermot (foto: Wikipedia))